Deklaracja właściwości użytkowych – 3 najczęściej popełniane błędy

Mimo, iż od kliku lat producenci wyrobów budowalnych, jakim są okna i drzwi zewnętrzne, stosują procedury zgodności z aktualnymi przepisami europejskimi i normami zharmonizowanymi, to deklaracje właściwości użytkowych nadal są źle przez nich wypełniane. Poniżej przedstawiamy trzy najczęściej popełniane błędy przy sporządzaniu deklaracji właściwości użytkowych. 

1.Znak CE umieszczony na deklaracji właściwości użytkowych

Zgodnie z „Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG” znak CE umieszcza się tylko na wyrobie budowlanym. Jeśli ze względu na charakter wyrobu nie da się go umieścić bezpośrednio na nim, znak CE może być umieszczony na opakowaniu lub w przypadku braku opakowania dostarczony wraz z informacjami towarzyszącymi w formie papierowej. 

2. Niewłaściwy opis przewidzianego przez producenta zamierzonego zastosowania

W tym punkcie producenci wpisują najczęściej: zgodnie z – „Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 305, art. 2, ust. 3” – powołując się na definicje zbyt ogólną „obiekty budowalne – oznaczają budynki i budowle”. Ta informacja nie definiuje przeznaczenia wyrobu chociażby w zakresie wymaganego współczynnika przenikalności cieplnej i innych właściwości, które mogą być różne ze względu na charakter i przeznaczenie obiektu budowalnego. 

Dokładne zamierzone zastosowanie w przypadku okien i drzwi zewnętrznych definiuje norma

 „PN-EN 14351-1+A2:2016-10 Okna i drzwi — Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne — Część 1: Okna i drzwi zewnętrzne”. Dodatkowo producent powinien określić w przypadku Polski przeznaczenie lub sposób wykorzystania pomieszczeń zgodnie rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W innych krajach Unii Europejskiej należy się oczywiście dostosować do wewnętrznych przepisów na danym obszarze.

3. Niewłaściwe opisane Zasadnicze Charakterystyki i Właściwości Użytkowe oraz brak przywołania odpowiedniej zharmonizowanej specyfikacji technicznej

Zasadnicze Charakterystyki oraz Właściwości Użytkowe powinny być opisane zgodnie z normą PN-EN 14351-1+A2:2016-10. Producenci podają niepełne nazwy niezgodne z definicjami normy oraz źle opisują właściwości. Źle opisana klasa lub wartość może wprowadzić inwestora w błąd lub przysporzyć wielu kłopotów producentowi. Słynnym przypadkiem jest złe określenie właściwości jakim są „Substancje niebezpieczne”.

Dla firm, które chcą sprawdzić, czy poprawnie sporządzają deklarację właściwości użytkowych, oferujemy usługi konsultacyjne, szkolenia oraz pomagamy przy sporządzaniu dokumentacji, którą producent powinien dostarczyć wraz z wyrobem budowlanym. 

Zachęcamy również do korzystania z automatycznego Generatora Deklaracji Właściwości Użytkowych, który jest dostępny na naszej aplikacji simplafaktor.